De castratie van een paard wordt door ons uitgevoerd bij het liggende paard. Om een paard neer te leggen is veel ruimte nodig, dus opereren we het liefst in een weiland. Daarnaast is het weiland de meest schone omgeving die we in praktijk omstandigheden kunnen vinden.
Nadat we gecontroleerd hebben of het paard daadwerkelijk 2 testikels heeft, luisteren we ook altijd even naar het hart. Een volledige narcose vraagt namelijk wel wat van het lichaam. We geven het paard eerst een injectie waardoor hij wat beter mee gaat werken en zich beter over geeft aan de narcose. Daarna plaatsen we een infuusnaald en geven we het paard een sedatie middel waardoor hij zal gaan liggen.
Nu moet er een beetje doorgewerkt worden en gebeurt er van alles tegelijk. Het been wordt uitgebonden om een veilige werkplek te creëren met voldoende ruimte en zicht, de balzak wordt gewassen en de testikels worden lokaal verdoofd zodat het paard niks meer voelt.
Nadat het operatiegebied klaar gemaakt is, wassen we onze handen en kunnen we beginnen. We maken een snee in de balzak waarna de bal naar buiten komt en we met een grote tang de zaadstreng en bloedvaten afklemmen. Dit herhalen we voor de andere bal. De tangen laten we eventjes zitten, zodat de boel goed gekneusd wordt. De tang wordt vervangen door het hechtdraad dat strak aangetrokken wordt. Als we zeker weten dat de bloedvaten goed afgebonden zijn, verwijderen we de bal en is de andere kant aan de beurt. De snee in de balzak laten we open, eventueel wondvocht kan dan naar buiten en blijft niet opgesloten zitten. Dit voorkomt zwelling en infectie.
Is het paard niet gevaccineerd dan geven we een injectie met Tetanusserum.
De operatie is klaar en het been kan weer los. Nu is het wachten tot het paard weer wakker wordt en op zijn eigen benen kan staan.